Penarikan diri dari PBB oleh negara anggota tidak diperuntukkan dalam Piagam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu.[1]Berdasarkan Pejabat Informasi Kerajaan Republik Cina,[2] hal ini bertujuan untuk mengelakkan kuasa ini disalahgunakan oleh negara anggota sebagai pemerasan politik ataupun taktik untuk mengelakkan daripada mematuhi kewajiban yang dinyatakan dalam piagam PBB, contohnya pengeluaran Jepun, Jerman dan Itali daripada Liga Bangsa sebagai tanda penolakkan mereka terhadap kutukan Liga atas tindakan menyerang kawasan lain. ROC berpendapat demikian sebagai penentangan penyingkirannya dari PBB untuk memberi jalan kepada kemasukan Republik Rakyat China. Walaupun demikian, dalam undang-undang adat antarabangsa, terdapat prinsip rebus sic stantibus. Berdasarkan prinsip ini, sesebuah negara boleh menarik diri daripada sebuah perjanjian yang tiada peruntukan penarikan diri hanya jika terdapat perubahan besar yang tidak dapat dijangka dalam keadaan tertentu, seperti ketika objek perjanjian itu dipertikaikan atau ketika pelanggaran dilakukan oleh pihak perjanjian.[3][4] Rebus sic stantibus juga ditafsir secara tidak langsung dalam Artikel 61 dan 62 Konvensyen Vienna berkenaan Undang-Undang Triti. Oleh itu, tidak kiralah di bawah undang-undang adat antarabangsa atau Konvensyen Vienna, tidak mungkin sesebuah negara boleh menarik diri secara sepihak dari PBB kecuali ada perubahan mendasar yang berlaku.